minibüste delirmek

Kusurabakmayın sevgili okuyucularım.Uzun zamandır yazamadım sizlere.Eminim okumak için sabırsızlanıyorsunuz,ah ecoecit nasıl yazmazsın diye yakınıyorsunuzdur.

Geçen gün çarşıda işim bitmiş,minibüse binmişim.Evime gidip kendimi sıcacık yatağıma atmak istiyorum. Aklımda binbir türlü düşünce.. Bir yandan da aklımda bloguma ne yazsam, bu yazıda konu ne olsa gibi düşünceler dolanıyor. Derken bu soruma cevap geliyor minibüs halkından.

Bir adet örümcek beyin.. öhöm türbanlı kadın biniyor minibüse. Bu bağğyan 25 yaşlarında.Bir genç lise öğrencisinin yanı boş. Ben de arka dörtlünün cam kenarında oturuyorum, yanım boş.Boş olan bu yerin yanında da iki tane adam oturuyor.Bir de minibüslerde yanda böyle ufacık tabure tarzı koltuk olmayan oturgaçlar var ya (o şeylere isim neden konmamış ki,belki de ben bilmiyorum) heh bi de orası boş.Merak eidyorum napıcak diye.Elindeki poşetlere aldırmadan o ufacık yere yığılıyor. Tamam diyorum eco boşver.Dikkatimi dışarı yoğunlaştırıyorum.Derken minibüs bir kez daha duruyor ve iki türbanlı kadın daha biniyor.Bunlar da 55-60 yaşlarında. Mübarek ikisi de 100 kilo. Her neyse merakım artıyor yeniden.Nereye oturacaklar acaba diyorum.Kesin bir tanesi liseli çocuğun yanına oturur,yani 18 yaşında bile yok çocuk.60 yaşında teyze yanına oturmayacak değil herhalde diye düşünüyorum.Bu düşüncelerimi bu kadınlardan birisinin o koca g.tünü yandaki,küçücük,biraz önce diğer türbanlının yarısını kapladığı yere sıkıştırıyor.Şaşkınlığımı belli etmemeye çalışırken diğer kadının ya benim yanıma -ki en arkada olduğum için o kiloyla oraya girebilmesi imkansız- ya da liselinin yanına oturmak zorunda kaldığını farkediyorum.Dikiyorum gözlerimi kadına.Biliyorum ki çocuğun yanına oturacak, oturmak zorunda.Oturuyor oturmasına da, koltuğun ucuna ilişiveriyor.Poposunun çocuğa değmemesine özen göstererek, tüm dikkatini vererek oturuyor.Çocukcağız da kadın rahatsız olmasın diye cama yapışıyor.

Bir türbanlı daha biniyor minibüse.Vay anasını diyorum.Minibüste 6 baağğyan var; 4ü kapalı.Bu kadar çoğaldı mı bunlar diyeceğim de görüyorum ki çoğalmışlar.Hher neyse o türbanlı ayakta dikilirken minibüs şoföründen 'Bayan,arkada boş yer var' açıklaması geliyor.Kadın kendisini saf yapmaya çalışarak 'Aaa nerede boş yer yavv?' diye bakınıyor.Yandaki amca dayanamayıp yanıma kayıyor.Öndeki açık bayan da iki amca arasına geçiveriyorVe türbanlı rahatça bayan yanına yayılıyor.Oh diyorum bütün bu işkence bitti herkes oturdu yerli yerine.Ama bir türbanlının daha binmesiyle bütün huzurum yok oluyor yeniden.Yuh diyorum 7'de 5 türbanlı.%71,428.. Neyse ki o kadına yer kalmadı da ayakta mutlu mesut sürdürdü yolculuğunu.Sonunda evime geldim ve attım kendimi o minibüsten.Üzüldüm memleketimin haline.Ben yorum yapmayayım daha fazla. Ben gördüklerimi anlattım,yorumu siz yapın.

Görüşmek üzere aziz dostlarım(iyice delirdim eheh) Kendinize iyi bakın..